زناشویی

چرا در روابط عاشقانه گاهی احساس بی‌کسی می‌کنیم؟

رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران احساس تنهایی در یک رابطه عاشقانه، پارادوکسی دردناک است. در کنار کسی هستید که قرار است نزدیک‌ترین فرد به شما باشد، اما در عین حال، گویی در جزیره‌ای دورافتاده گیر افتاده‌اید. این حس، دلایل متعددی می‌تواند داشته باشد که در ادامه به بررسی 21 نکته در این مورد می‌پردازیم:

  • عدم صمیمیت عاطفی:

    فقدان گفتگوهای عمیق و تبادل احساسات، دیوار بین شما و همسرتان ایجاد می‌کند.
  • کمبود ارتباط فیزیکی:

    لمس، نوازش، و آغوش، زبان عشق هستند و فقدان آنها می‌تواند منجر به احساس دوری شود.
  • نداشتن اهداف مشترک:

    وقتی در مسیرهای متفاوتی حرکت می‌کنید، احساس می‌کنید از هم دور می‌افتید.
  • مشکلات در برقراری ارتباط موثر:

    سوء تفاهم‌ها و عدم توانایی در بیان نیازها و احساسات، باعث تنش و جدایی می‌شود.
  • عدم حمایت عاطفی:

    وقتی در زمان‌های سخت، همسرتان کنار شما نیست، احساس تنهایی و آسیب‌پذیری می‌کنید.
  • نادیده گرفته شدن:

    احساس کنید که نظرات، نیازها و احساسات شما برای همسرتان مهم نیست.
  • انتقاد مداوم:

    مورد انتقاد قرار گرفتن به طور مداوم، اعتماد به نفس شما را از بین می‌برد و احساس تنهایی را تشدید می‌کند.
  • مقایسه با دیگران:

    وقتی همسرتان شما را با دیگران مقایسه می‌کند، احساس بی‌ارزشی و ناامنی می‌کنید.
  • فقدان قدردانی:

    عدم قدردانی از تلاش‌ها و محبت‌های شما، احساس می‌کنید که دیده نمی‌شوید.

رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران

  • اشتغال بیش از حد:

    وقتی همسرتان همیشه سرش شلوغ است و وقت کافی برای شما ندارد، احساس می‌کنید در اولویت نیستید.
  • خیانت (عاطفی یا فیزیکی):

    خیانت، اعتماد را از بین می‌برد و احساس تنهایی و انزوا را به شدت افزایش می‌دهد.
  • ناتوانی در بخشش:

    نگه داشتن کینه و ناراحتی، رابطه را مسموم می‌کند و مانع از ایجاد صمیمیت می‌شود.
  • وابستگی بیش از حد:

    وابستگی بیش از حد به همسرتان، باعث می‌شود هویت فردی خود را از دست بدهید و احساس ناامنی کنید.
  • ترس از آسیب‌پذیری:

    عدم تمایل به نشان دادن ضعف‌ها و ترس‌های خود، مانع از ایجاد ارتباط عمیق می‌شود.
  • توقع غیرواقعی:

    داشتن توقعات غیرواقعی از رابطه و همسرتان، باعث ناامیدی و سرخوردگی می‌شود.
  • تفاوت در ارزش‌ها:

    تفاوت‌های اساسی در ارزش‌ها و باورها، می‌تواند منجر به اختلاف نظر و کشمکش شود.
  • مشکلات مالی:

    فشارهای مالی، می‌تواند تنش و استرس زیادی به رابطه وارد کند و منجر به احساس تنهایی شود.
  • مشکلات خانوادگی:

    دخالت خانواده‌ها در رابطه، می‌تواند باعث اختلاف و ناراحتی شود.
  • تغییرات زندگی:

    تغییرات بزرگ در زندگی، مانند تولد فرزند، تغییر شغل یا نقل مکان، می‌تواند تعادل رابطه را برهم بزند.
  • بیماری یا مشکلات سلامتی:

    بیماری یا مشکلات سلامتی خود یا همسرتان، می‌تواند بار زیادی را بر دوش رابطه بگذارد.
  • عدم توجه به نیازهای فردی:

    فراموش کردن نیازهای شخصی خود در رابطه، می‌تواند منجر به احساس نارضایتی و تنهایی شود.

شناسایی این عوامل، قدم اول برای حل این مشکل است. با بررسی دقیق و با صداقت رابطه خود، می‌توانید بفهمید کدام یک از این موارد در ایجاد احساس تنهایی شما نقش دارند.

1. انتظارات غیر واقع‌بینانه

یکی از بزرگترین دلایل احساس تنهایی در یک رابطه، داشتن انتظارات غیر واقع‌بینانه از پارتنر و خود رابطه است. فیلم‌ها و رسانه‌ها اغلب تصویری کاملا مطلوب و غیرقابل دسترس از عشق ارائه می‌دهند که با واقعیت زندگی روزمره فاصله زیادی دارد. وقتی انتظارات ما برآورده نمی‌شوند، احساس سرخوردگی و تنهایی می‌کنیم. باید به خاطر داشته باشیم که هیچ رابطه‌ای بی‌نقص نیست و همه افراد نقص‌هایی دارند. تلاش برای رسیدن به یک استاندارد غیرممکن، نه تنها باعث ناامیدی می‌شود، بلکه می‌تواند به مرور زمان رابطه را نیز تخریب کند. به جای تمرکز بر کاملا مطلوب‌ها، تلاش کنید تا بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کرده و انتظارات خود را با واقعیت هماهنگ کنید. به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر روی منحصر به فرد بودن آن تمرکز کنید و از آن لذت ببرید.

2. کمبود ارتباط عمیق

ارتباط سطحی و عدم به اشتراک گذاشتن احساسات و افکار عمیق می‌تواند منجر به احساس تنهایی شود. وقتی نمی‌توانیم به طور با صداقت با پارتنر خود صحبت کنیم، دیواری بین ما ایجاد می‌شود. صمیمیت عاطفی زمانی شکل می‌گیرد که دو نفر احساس امنیت کنند تا آسیب‌پذیری‌های خود را با یکدیگر در میان بگذارند. این امر نیازمند اعتماد و همدلی است. مهارت‌های رابطه زناشویی اگر در بیان احساسات خود مشکل دارید، سعی کنید به تدریج و با قدم‌های کوچک شروع کنید. صحبت کردن در مورد مسائل کوچک می‌تواند راه را برای گفتگوهای عمیق‌تر هموار کند. از پرسیدن سوالات باز و دعوت به گفتگو نترسید. سوالاتی که پارتنر شما را تشویق می‌کنند تا در مورد احساسات و افکار خود صحبت کند. ازدواج - رابطه زناشویی با همسر -شناخت مردان و زنان - عشق محبت، علاقه - روانشناسی مهارت های ارتباطی دختران و پسران درک متقابل و احساس شنیده شدن، پایه‌های یک رابطه قوی و صمیمی را تشکیل می‌دهند.

3. عدم حمایت عاطفی

احساس می‌کنید در مواقع سختی و چالش‌ها تنها هستید و پارتنرتان از شما حمایت نمی‌کند. حمایت عاطفی به معنای حضور فیزیکی صرف نیست، بلکه به معنای همدلی، درک و تشویق نیز هست. رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران وقتی احساس می‌کنید که پارتنرتان در کنار شما نیست، احساس تنهایی و ناامیدی می‌کنید. در مورد نیازهای عاطفی خود با پارتنر خود صحبت کنید. بیان کنید که در چه مواقعی به حمایت او نیاز دارید و چه انتظاراتی از او دارید. به پارتنر خود نشان دهید که قدردان حمایت‌های او هستید. قدردانی می‌تواند او را تشویق کند تا به حمایت از شما ادامه دهد. با هم تیمی باشید و در کنار یکدیگر برای غلبه بر چالش‌ها تلاش کنید.

4. از دست دادن هویت فردی

در برخی روابط، افراد به قدری درگیر پارتنر خود می‌شوند که هویت فردی خود را از دست می‌دهند. این امر می‌تواند منجر به احساس تنهایی و پوچی شود، زیرا دیگر نمی‌دانند چه کسی هستند و چه می‌خواهند. از دست دادن هویت فردی می‌تواند منجر به وابستگی بیش از حد به پارتنر شود. این وابستگی می‌تواند رابطه را خفه کرده و احساس تنهایی را تشدید کند. یک رابطه سالم، رابطه‌ای است که در آن هر دو نفر می‌توانند به طور مستقل رشد کرده و در عین حال از حمایت و عشق یکدیگر برخوردار باشند.

5. عدم قدردانی

وقتی تلاش‌ها و کارهای شما در رابطه نادیده گرفته می‌شود و قدردانی نمی‌شود، احساس تنهایی و بی‌ارزشی می‌کنید. قدردانی باعث می‌شود که احساس دیده شدن و ارزشمند بودن کنیم. بیان قدردانی یک راه ساده و موثر برای تقویت رابطه است. به پارتنر خود بگویید که قدردان چه کارهایی هستید که برای شما انجام می‌دهد. قدردانی فقط به معنای گفتن “متشکرم” نیست. بلکه به معنای نشان دادن قدردانی خود از طریق اعمال و رفتارهای محبت‌آمیز نیز هست. با قدردانی از یکدیگر، فضای مثبت و حمایتی در رابطه ایجاد می‌کنید که باعث افزایش صمیمیت و شادی می‌شود. بهبود روابط زناشویی عدم قدردانی می‌تواند منجر به احساس رنجش و خشم شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

6. مشکلات حل نشده

وجود مشکلات و اختلافات حل نشده در رابطه می‌تواند منجر به احساس تنهایی و جدایی شود. وقتی مسائل نادیده گرفته می‌شوند و حل نمی‌شوند، به مرور زمان انباشته شده و فضای رابطه را مسموم می‌کنند. تلاش کنید تا مشکلات و اختلافات را به طور سازنده حل کنید. از گفتگوهای تند و پرخاشگرانه خودداری کنید و به جای آن سعی کنید با همدلی و احترام به دیدگاه پارتنر خود گوش دهید. اگر نمی‌توانید به تنهایی مشکلات خود را حل کنید، از یک مشاور یا درمانگر متخصص کمک بگیرید. نادیده گرفتن مشکلات می‌تواند منجر به احساس ناامیدی و بی‌انگیزگی شود که به مرور زمان رابطه را از بین می‌برد.

7. فقدان صمیمیت فیزیکی

صمیمیت فیزیکی فراتر از رابطه جنسی است و شامل لمس‌های محبت‌آمیز، در آغوش گرفتن و بوسیدن نیز می‌شود. فقدان صمیمیت فیزیکی می‌تواند منجر به احساس تنهایی و جدایی شود. در مورد نیازهای خود به صمیمیت فیزیکی با پارتنر خود صحبت کنید. بیان کنید که چه نوع لمس‌هایی برای شما لذت‌بخش است و چه انتظاراتی از او دارید. صمیمیت فیزیکی می‌تواند به تقویت پیوند عاطفی بین شما و پارتنرتان کمک کند و احساس عشق و صمیمیت را افزایش دهد. فقدان صمیمیت فیزیکی می‌تواند منجر به احساس طرد شدن و ناامیدی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند. با ایجاد فرصت‌هایی برای صمیمیت فیزیکی، رابطه خود را تقویت کرده و احساس تنهایی را کاهش دهید.

8. گذراندن وقت با کیفیت کم

صرف وقت با هم مهم است، اما مهم‌تر از آن، کیفیت زمانی است که با هم می‌گذرانید.اگر بیشتر وقت خود را صرف تماشای تلویزیون یا کار کردن کنید، نمی‌توانید ارتباط عمیقی با پارتنر خود برقرار کنید.زمانی را برای فعالیت‌هایی اختصاص دهید که هر دو از آن لذت می‌برید.این می‌تواند شامل پیاده‌روی، آشپزی، سفر یا هر فعالیت دیگری باشد که به شما امکان می‌دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنید.وقتی با هم وقت می‌گذرانید، سعی کنید تمام توجه خود را به پارتنر خود معطوف کنید.تلفن خود را کنار بگذارید و به صحبت‌های او گوش دهید.

فقدان وقت با کیفیت می‌تواند منجر به احساس جدایی و بی‌تفاوتی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

با اختصاص دادن زمان با کیفیت به پارتنر خود، رابطه خود را تقویت کرده و احساس تنهایی را کاهش دهید.

9. عدم شناخت و درک متقابل

اگر احساس می‌کنید پارتنرتان شما را نمی‌شناسد و درک نمی‌کند، احساس تنهایی می‌کنید. شناخت و درک متقابل به معنای درک ارزش‌ها، باورها، علایق و نیازهای یکدیگر است. برای شناخت بیشتر پارتنر خود، سوالات باز بپرسید و به صحبت‌های او گوش دهید. سعی کنید دیدگاه او را درک کنید و به او نشان دهید که به او اهمیت می‌دهید. شناخت و درک متقابل، پایه‌های یک رابطه قوی و صمیمی را تشکیل می‌دهند. عدم شناخت و درک متقابل می‌تواند منجر به احساس ناامیدی و بی‌تفاوتی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند. با تلاش برای شناخت و درک پارتنر خود، رابطه خود را تقویت کرده و احساس تنهایی را کاهش دهید.

10. احساس عدم امنیت

احساس عدم امنیت در رابطه، ناشی از ترس از دست دادن پارتنر یا عدم اعتماد به او، می‌تواند منجر به احساس تنهایی و اضطراب شود. این ترس می‌تواند ناشی از تجربیات گذشته یا الگوهای رفتاری ناسالم در رابطه باشد. در مورد احساسات خود با پارتنر خود صحبت کنید. بیان کنید که چه چیزی باعث ایجاد احساس عدم امنیت در شما می‌شود و چه انتظاراتی از او دارید. تلاش کنید تا اعتماد خود را به پارتنر خود تقویت کنید. به او فرصت دهید تا به شما نشان دهد که قابل اعتماد است. اگر احساس عدم امنیت شما ناشی از تجربیات گذشته است، از یک مشاور یا درمانگر متخصص کمک بگیرید. احساس امنیت در رابطه، برای سلامت روانی و عاطفی شما ضروری است. عدم احساس امنیت می‌تواند منجر به رفتارهای مخرب مانند حسادت، کنترل و سوء ظن شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

11. نبود اهداف مشترک

در مورد اهداف و آرزوهای خود با پارتنر خود صحبت کنید. ببینید چه اهدافی دارید که می‌توانید با هم روی آن کار کنید. اهداف مشترک می‌توانند شامل اهداف مالی، شغلی، خانوادگی یا حتی اهداف شخصی باشند. نبود اهداف مشترک می‌تواند منجر به احساس بی‌هدفی و ناامیدی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند. با تعیین اهداف مشترک، رابطه خود را تقویت کرده و احساس تنهایی را کاهش دهید.

12. مقایسه رابطه خود با دیگران

به جای مقایسه رابطه خود با دیگران، بر روی نقاط قوت و منحصر به فرد بودن رابطه خود تمرکز کنید. هر رابطه‌ای چالش‌ها و مشکلات خاص خود را دارد. هیچ رابطه‌ای بی‌نقص نیست. مقایسه خود با دیگران، انرژی و تمرکز شما را از بهبود رابطه خود منحرف می‌کند. با قدردانی از آنچه در رابطه خود دارید، شادی و رضایت بیشتری را تجربه خواهید کرد.

13. عدم ابراز محبت کلامی

گفتن کلمات محبت‌آمیز و ابراز عشق و علاقه به پارتنر، برای تقویت رابطه و ایجاد احساس امنیت ضروری است. فقدان ابراز محبت کلامی می‌تواند منجر به احساس کمبود و بی‌ارزشی شود. به پارتنر خود بگویید که دوستش دارید و قدردان او هستید. از کلمات محبت‌آمیز و مثبت برای توصیف او استفاده کنید. ابراز محبت کلامی می‌تواند شامل تعریف و تمجید از ویژگی‌ها و دستاوردهای پارتنر نیز باشد. فقدان ابراز محبت کلامی می‌تواند منجر به احساس رنجش و سوء تفاهم شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

14. غرق شدن در روزمرگی

غرق شدن در روتین روزمره و فراموش کردن ایجاد لحظات خاص و هیجان‌انگیز، می‌تواند رابطه را کسل‌کننده و بی‌روح کند. ایجاد تنوع و تجربه چیزهای جدید با هم، به حفظ شور و هیجان در رابطه کمک می‌کند. سعی کنید به طور منظم فعالیت‌های جدید و هیجان‌انگیز را با پارتنر خود تجربه کنید. این می‌تواند شامل رفتن به یک رستوران جدید، سفر به یک شهر جدید یا شرکت در یک کلاس آموزشی مشترک باشد. ایجاد و کوچک نیز می‌تواند به حفظ هیجان در رابطه کمک کند. غرق شدن در روزمرگی می‌تواند منجر به احساس بی‌حوصلگی و ناامیدی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند. با ایجاد تنوع و تجربه چیزهای جدید با هم، رابطه خود را تقویت کرده و احساس تنهایی را کاهش دهید.

15. سرزنش و انتقاد مداوم

سرزنش و انتقاد مداوم از پارتنر، باعث ایجاد فضای منفی و ناخوشایند در رابطه می‌شود. این رفتارها باعث می‌شوند پارتنر احساس کند که ارزشمند نیست و نمی‌تواند انتظارات شما را برآورده کند. به جای سرزنش و انتقاد، سعی کنید به طور سازنده با پارتنر خود صحبت کنید. از زبان خود برای بیان احساسات خود استفاده کنید و از متهم کردن پارتنر خود خودداری کنید. سرزنش و انتقاد مداوم می‌تواند منجر به کاهش عزت نفس و ایجاد احساس خشم و نفرت در پارتنر شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

16. نادیده گرفتن نیازهای یکدیگر

هر فردی در رابطه نیازهای خاص خود را دارد. نادیده گرفتن این نیازها می‌تواند منجر به احساس تنهایی و نارضایتی شود. باید به نیازهای پارتنر خود توجه کنید و سعی کنید تا حد امکان آنها را برآورده کنید. در مورد نیازهای خود با پارتنر خود صحبت کنید و به او بگویید که چه انتظاراتی از او دارید. به نیازهای عاطفی، فیزیکی، روحی و مالی پارتنر خود توجه کنید. برآورده کردن نیازهای یکدیگر، به تقویت رابطه و ایجاد احساس امنیت کمک می‌کند. نادیده گرفتن نیازها می‌تواند منجر به احساس کمبود و بی‌تفاوتی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

17. قهر کردن و سکوت

قهر کردن و سکوت در مواقع اختلاف، یک راه حل ناسالم و مخرب است. این رفتار باعث می‌شود که پارتنر احساس کند نادیده گرفته می‌شود و نمی‌توانید با هم به طور سازنده ارتباط برقرار کنید. به جای قهر کردن و سکوت، سعی کنید در مورد مشکلات خود با پارتنر خود صحبت کنید. حتی اگر عصبانی هستید، سعی کنید خونسردی خود را حفظ کنید و با احترام به دیدگاه پارتنر خود گوش دهید. قهر کردن و سکوت می‌تواند منجر به افزایش تنش و ایجاد احساس رنجش در رابطه شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

18. حسادت بیش از حد

حسادت بیش از حد، ناشی از ترس از دست دادن پارتنر یا عدم اعتماد به او، می‌تواند منجر به رفتارهای کنترل‌گرانه و مخرب در رابطه شود. حسادت بیش از حد باعث ایجاد استرس و اضطراب در پارتنر می‌شود و رابطه را خفه می‌کند. به پارتنر خود اعتماد کنید و به او فضای لازم برای داشتن زندگی شخصی خود را بدهید. حسادت بیش از حد می‌تواند منجر به ایجاد بی‌اعتمادی و کاهش صمیمیت در رابطه شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

19. عدم بخشش

نگه داشتن کینه و عدم بخشش اشتباهات پارتنر، می‌تواند منجر به ایجاد فضای منفی و رنجش در رابطه شود. بخشش، یک فرآیند دشوار است، اما برای حفظ سلامت رابطه ضروری است. سعی کنید اشتباهات پارتنر خود را ببخشید و به او فرصت دهید تا جبران کند. عدم بخشش می‌تواند منجر به افزایش تنش و ایجاد احساس خشم در رابطه شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

20. عدم پذیرش تفاوت‌ها

هیچ دو نفری کاملاً شبیه به هم نیستند. پذیرش تفاوت‌های پارتنر، برای حفظ احترام و صمیمیت در رابطه ضروری است. تلاش برای تغییر پارتنر، منجر به ایجاد تنش و ناخوشایندی می‌شود. به جای تلاش برای تغییر پارتنر، سعی کنید او را همانطور که هست بپذیرید. تفاوت‌های یکدیگر را بپذیرید و به یکدیگر احترام بگذارید. عدم پذیرش تفاوت‌ها می‌تواند منجر به ایجاد احساس ناامیدی و بی‌تفاوتی شود که به مرور زمان رابطه را تخریب می‌کند.

21. فراموش کردن خود

در یک رابطه، باید از خودتان مراقبت کنید و به نیازهای خود توجه کنید. فراموش کردن خود و صرفاً تمرکز بر روی نیازهای پارتنر، منجر به ایجاد احساس فرسودگی و تنهایی می‌شود. زمانی را برای انجام فعالیت‌هایی اختصاص دهید که از آن لذت می‌برید. به سلامت جسمی و روحی خود توجه کنید. فراموش کردن خود می‌تواند منجر به ایجاد احساس وابستگی بیش از حد به پارتنر شود که رابطه را خفه می‌کند.

نمایش بیشتر

یک دیدگاه

  1. خیلی مطلب درستی بود… منم تو رابطم همیشه احساس تنهایی می‌کنم با اینکه ظاهراً باهمیم 😔 یه بار تو مهمونی خانوادگی بودیم، وسط جمع ولی انگار کیلومترها از هم دور بودیم… اون با فامیلاش گرم گرفته بود و منم یه گوشه تنها نشسته بودم 🥺

    میشه یه مطلب هم بنویسید که چطور میشه این حس تنهایی رو به طرف مقابل فهموند بدون اینکه رابطه رو خراب کرد؟ چون بعضی وقتا می‌ترسم حرفمو بزنم بعد فکر کنه زیادی حساسیم…

    این قسمت قدردانی خیلی برام جالب بود، کاش زودتر می‌دونستم که یه تشکر ساده چقدر می‌تونه رابطه رو بهتر کنه 🤗💬

پاسخ دادن به رومینا لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا